Ik ben met Garry in contact gekomen, toen ik in een moeilijke periode zat. Ik had op dat moment een aantal jaar een relatie, waarbij we net de beslissing genomen hadden om onze huizen te verkopen, en samen een huis te kopen.
Enkele dagen voor onze vakantie naar Thailand, waar we allebei erg naar uitgekeken hadden, vertelde mijn vriendin dat ze al enige tijd niet meer zo van me hield als in een relatie zou moeten. Ze vond dat we te weinig met elkaar praatten, en dat dit kwam omdat zij haar gevoelens niet bij mij kwijt kon en ik mijn gevoelens niet uitte. Daarom had ze besloten de relatie te beëindigen. Voor mij voelde dit alsof op dat moment de grond onder mijn voeten weggetrokken werd. Dat we beter met elkaar konden praten was een feit, maar ik kon niet snappen waarom ze zonder daaraan te willen werken de handdoek in de ring gooide. Toch besloten we samen op vakantie te gaan in een poging het tij te keren. Wat een droom vakantie had moeten worden, werd een drama; opeens lukte het niet meer open met elkaar te praten.
Na terugkomst kwam ik er bij toeval achter dat zij er een relatie met een collega (psychiater) op na hield. Mijn eerste reactie was natuurlijk woede; hoe kon ze tijdens een maand vakantie de schijn ophouden dat we aan onze relatie werkten, terwijl ze met haar hoofd (en mail/ telefoon/ sms) bij een ander was!
Al snel maakte dat gevoel plaats voor de vraag wat ik fout had gedaan, en dat ik haar terug zou willen. Dit gevoel werd versterkt doordat zij zei dat ze me gemist heeft, en niet weet wat ze met haar gevoel moet. Toen zij enkele dagen later vroeg of ik het haar zou kunnen vergeven, en dat ze beloofde al het contact met hem te verbreken, was ik vrij snel om. Twee dagen later besloot ze echter toch weer voor hem te kiezen.
Ik heb gedurende dit hele proces een aantal keren contact met Garry gehad, wat voor mij de eerste ervaring met een Life coach was. Het eerste gesprek heb ik gehad net voordat we de beslissing hebben genomen om toch samen op vakantie te gaan. Van mezelf had ik niet verwacht dat ik zo open over mijn gevoelens met een ander zou praten, maar tijdens de gesprekken heerste er een vertrouwde sfeer. Vooral in het begin zocht ik – nadat ik iets verteld had – naar een bevestiging of ontkenning, maar dit resulteerde meestal in een stilte, of een wedervraag, waardoor ik bij mezelf op zoek moest gaan naar de antwoorden.
Nadat ik er achter gekomen was dat ze een relatie met een ander had, heb ik een aantal nachten dusdanig slecht geslapen, waardoor ik niet kon werken. Ik heb toen opnieuw contact met Garry gehad, en dat heeft mij geholpen rust in mijn lijf te krijgen. Door de emoties die door mijn lichaam gingen uit te spreken, kon ik ze een plaats geven. Daardoor kon ik voor mijn gevoel op dat moment even een stap terug nemen, en zaken realistischer bekijken. Hierdoor had ik op dat moment meer rust in mijn lijf, waardoor (en door de vermoeidheid van de dagen ervoor) ik die nacht goed geslapen heb.
Tijdens de daarop volgende gesprekken had ik het gevoel geen raad te weten met de overvloed aan gevoelens die ik zelf vaak niet wist te benoemen. Doordat Garry een sfeer van veiligheid creëerde, en mij het gevoel gaf dat ik alles kon zeggen, voelde het goed om deze gevoelens van liefde, tot schuld of wraak stuk voor stuk te beschrijven. Door de vragen die hij stelde, liet hij me nadenken over de oorzaak van bepaalde gevoelens en wat die gevoelens met mij doen.
Om mezelf bewust te laten worden van mogelijke valkuilen, beschreef Garry een scenario, waarbij ik probeerde dit voor me te zien. Hij schetste een situatie van een normale doordeweekse avond, waarin ik alleen thuis was, en zij weer voor mijn deur zou staan, met spijt van wat ze gedaan had. Doordat ik er op dat moment rustig over na kon denken wat ik zelf vind dat ik zou moeten doen, verwacht ik dat ik – wanneer deze situatie zich voordoet – daarmee beter om zal kunnen gaan.
Ik heb de gesprekken met Garry als zeer positief ervaren; ik ben me er meer van bewust dat ik mijn eigen trots en eigenwaarde niet uit het oog moet verliezen. Ondertussen richt ik, met soms een ‘down’, maar steeds vaker een ‘up’, mijn blik steeds meer op mijn toekomst, waarin zij geen rol meer speelt. Ik onderneem weer meer met vrienden en maak nieuwe plannen voor vakanties en andere ondernemingen.
Als rapportcijfer geef ik een 8.